by Maliesa
Found this tragic love poem on the Internet. I like it because it reiterates why we should express our feelings to those we love on a daily basis. When you keep your feelings to yourself, you deny both yourself and your loved one of the truth and sometimes its too late to tell them you love them as you may never get the chance again...
Hari tu kita gaduh
Saya main-main
Awak ingat betul-betul
Tak tau nak buat macam mana lagi
Lantak awak lah
Semalam kita berselisih...
Saya buat dunno
Awak pandang saya
Saya buat dunno jugak
Degilnya saya...
Saya nampak awak
Saya nak panggil
Tapi awak tak toleh
Sebab saya panggil awak dalam hati
Bodohnya saya...
Awak tegur saya
Saya buat dunno
Tapi awak tak tahu happynya saya
Saya dengar awak cerita
Awak kata dah jatuh cinta
Sedihnya saya
Awak keluar tengok wayang
Saya pun
Awak keluar dengan dia
Saya tengok aje
Awak call saya
Mengacau betul
Tengah tidur lah
Saya layankan aje
Awak cakap awak dah putus
Saya senyum sampai ke telinga
Tapi awak tak nampak
Saya cakap...
Kesiannya awak...
Hipokritnya saya
Hari ni hari jadi saya
Tapi awak lupa
Saya sedih.
Tapi takpe, awak bukannya sesiapa
Awak mintak maaf
Saya senyum aje
Saya kata tak kisah
Awak belanja tengok national treasure
Isk tak romantiknya
Tapi best apa
Saya dapat bunga
Cantik. Suka sangat
Tapi tak tahu siapa pengirimnya
Awak nampak
Awak terus balik
Saya panggil awak
Tapi awak tak toleh
Saya cuma nak bagi tahu awak
!!!!!LORI!!!!!!!!!
Saya kejar awak
Awak terus jalan
Saya tolak awak
Awak jatuh.
Saya nampak lori
Betul-betul depan saya
Kalau sempat
Saya nak bagi tahu awak...
SAYA SAYANG AWAK
Copyright 2003-2005 Azlan Adnan Legal Notice
No comments:
Post a Comment